Kolejny element narracyjny szopki krakowskiej to postacie z tradycyjnego przekazu chrześcijańskiego. Obok Świętej Rodziny, której wizerunek przedstawię w odrębnym wpisie są to często postacie aniołów, Trzech Królów, pastuszków i towarzyszących im zwierząt, Króla Heroda.

W mojej szopce znalazło się miejsce dla pasterzy i królów/mędrców. Przed schodami po lewej stronie szopki znajdują się postacie Trzech Królów, zmierzających do nowonarodzonego Jezusa. Ich wizerunki nawiązują do tradycyjnego przedstawienia jako reprezentujących Europę, Azję i Afrykę. Każdy z nich niesie dary dla Dzieciątka. Podobnie jak pozostałe figurki z szopki, wykonani zostali z modelin, tektury, staniolu i elementów tekstylnych. Królowie znajdują się jeszcze u podnóża schodów .

Z kolei przed schodami po prawej stronie umieściłam postacie pastuszków z owieczkami. Zaczynają oni wychodzić na schody. Element ten w połączeniu z przedstawieniem królów ma ważne znaczenie narracyjne. Symbolizuje ono fakt, że pastuszkowie według tradycyjnego przekazu znaleźli się w Betlejem wcześniej niż Królowie. 

W szopce krakowskiej pomimo przeplatania się różnych rzeczywistości i porządków czasowych ważne jest zachowanie chronologii typowej dla danego uniwersum. Błędem konstrukcyjnym byłoby zatem umieszczenie postaci królów i pastuszków zmierzających do szopki dokładnie na tym samym poziomie czy w tej samej odległości od sceny Narodzenia Jezusa. Umiejscowienie takie byłoby bowiem niezgodne z tradycyjną kolejnością, w jakiej konkretni bohaterowie mieli znaleźć się w Betlejem.

Sceny rozgrywające się w krakowskiej szopce to swoiste misterium, które nie tylko cieszy kolorami i błyskiem, ale też opowiada historie, do których rozumienia wystarczy poszukać klucza.

anna.kasprzycka@retroswieta.pl

Strona www stworzona w kreatorze WebWave.